Κονδυλωματα των γεννητικων οργανων
Κονδυλωματα γεννητικων οργανων
Τα κονδυλώματα των γεννητικών οργάνων αποτελούν την δεύτερη πιο συχνή σεξουαλικά μεταδιδόμενη ασθένεια. Οι συχνότερες θέσεις που εντοπίζονται είναι στα γεννητικά όργανα ή περιφερειακά της περιοχής του πρωκτού. Η ύπαρξη τους οφείλεται σε ιογενή λοίμωξη του δέρματος. Ο ιός που είναι υπεύθυνος για την εμφάνιση των κονδυλωμάτων ονομάζεται Human Pappilomavirus ή HPV. Υπάρχουν πάνω απο 30 διαφορετικοί τύποι HPV. Ο HPV έχει συνδεθεί στενά ως αίτιο πρόκλησης του καρκίνου του τραχήλου της μήτρας.
Πως μπορουν να μεταδοθουν τα κονδυλωματα των γεννητικων οργανων;
Τα κονδυλώματα των γεννητικών οργάνων μεταδίδονται μέσω επαφής του δέρματος (δέρμα με δέρμα). Αυτό μπορεί να συμβεί μέσω κολπικής ή πρωκτικής ή οποιασδήποτε σεξουαλικής πράξης όπου υπάρχει επαφή δέρματος με άτομο που αποτελεί φορέας κονδυλωμάτων. Τα κονδυλώματα των γεννητικών οργάνων δεν εμφανίζονται αμέσως μετα τη μόλυνση με τον ιό- μπορεί να χρειαστούν μήνες για την εμφάνιση τους.
Ο μόνος τρόπος για την πρόληψη της εξάπλωσης των κονδυλωμάτων των γεννητικών οργάνων είναι η πρόληψη του δέρματος. Ακόμη και σε περίπτωση χρήσης προφυλακτικού, εξακολουθεί να υπάρχει η πιθανότητα εξάπλωσης του ιού. Τα κονδυλώματα των γεννητικών οργάνων μπορεί να υπάρχουν στο πέος ή στο κόλπο, αλλά μπορούν επίσης να υπάρχουν και στο περιβάλλον δέρμα.
Τα κονδυλώματα μπορούν να εμφανίζονται ως μια ενιαία ομάδα που μπορεί να εμφανισθεί ως μια τραχεία επιφάνεια του δέρματος.
Που εμφανιζονται τα κονδυλωματα των γεννητικων οργανων;
Οι πιο συχνές εντοπίσεις των κονδυλωμάτων στις γυναίκες είναι οι εξής:
- Γύρω απο το αιδοίο.
- Στον τράχηλο.
- Εσωτερικά του κόλπου.
- Εσωτερικά του πρωκτού.
- Περιφερικά του πρωκτού ή του κόλπου.
Οι πιο συχνές εντοπίσεις των κονδυλωμάτων στους άντρες είναι οι εξής:
- Στο πέος.
- Στο άνω μέρος των κάτω άκρων.
- Εσωτερικά της ουρήθρας.
- Στο όσχεο.
Σε περίπτωση που εσείς ή ο σεξουαλικός σας σύντροφος αναπτύξει κονδυλώματα των γεννητικών οργάνων θα πρέπει να επισκεφθείτε μια κλινική σεξουαλικών μεταδιδόμενων νοσημάτων.
Πως πραγματοποιειται η διαγνωση των κονδυλωματων των γεννητικων οργανων;
Τα γεννητικά κονδυλώματα μπορούν να διαγνωσθούν μέσω μιας βασικής εξέτασης. Εάν εντοπίζονται εσωτερικά του κόλπου ή του πρωκτού η εξέταση διάγνωσης είναι η κολποσκόπηση ή η ορθοσκόπιση αντίστοιχα.
Πως θεραπευονται τα κονδυλωματα των γεννητικων οργανων;
Υπάρχουν διάφορες διαθέσιμες θεραπείες των κονδυλωμάτων των γεννητικών οργάνων και είναι οι εξής:
- Κρυοθεραπεία.
- Κρέμες.
- Φάρμακα σε υγρή μορφή.
Εάν πάσχετε απο έντονη συσσώρευση κονδυλωμάτων θα πρέπει να σας συνταγογραφηθεί ποδοφυλλοτοξίνη η οποία έχει τοξική δράση έναντι των κονδυλωμάτων και βρίσκεται υπο υγρή μορφή. Η θεραπεία αυτή γίνεται με ειδική μέθοδο ώστε να εφαρμόζεται η σωστή δοσολογία του φαρμάκου. Μπορεί να προληθεί ήπιος ερεθισμός γύρω απο τη περιοχή που θα χορηγηθεί το φάρμακο.
Το imiquimod αποτελεί μια κρέμα που χρησιμοποιείται για τη θεραπεία κονδυλωμάτων μεγαλύτερου μεγέθους. Η κρέμα αφού εφαρμοσθεί παραμένει περίπου 6-10 ώρες και στη συνέχεια ξεπλένεται. Η θεραπεία αυτή για την απομάκρυνση των κονδυλωμάτων μπορεί να χρειαστεί εβδομάδες.
Το τριχλωροξικό οξύ χρησιμοποιείται για την θεραπεία μικρότερων κονδυλωμάτων και προκαλεί την καταστροφή μιας συγκεκριμένης πρωτείνης που βρίσκεται στα κονδυλώματα. Το πλεονέκτημα σε αυτήν την θεραπεία είναι οτι μπορεί να εφαρμοσθεί και κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης
Η απομάκρυνση των κονδυλωμάτων μπορεί να επιτευχθεί και με την χρήση κρύου αζώτου (κρυοθεραπεία).
Θα λάβετε τοπική αναισθησία στην περιοχή των κονδυλωμάτων και στη συνέχεια με τη χρήση νυστεριού πραγματοποιείται η αφαίρεσή τους.
Υπάρχουν και άλλες επιλογές για την εξαίρεση των κονδυλωμάτων, όπως είναι η ηλεκτροχειρουργική που αποτελεί συνήθως επιλογή για μεγαλύτερα κονδυλώματα που δεν ανταποκρίνονται σε τοπικές θεραπείες.
Η χειρουργική επέμβαση με λέιζερ είναι επίσης μια μέθοδος που χρησιμοποιείται για μεγαλύτερα μεγέθους κονδυλώματα που δεν μπορούν να αντιμετωπισθούν με άλλες μεθόδους.
Με την αφαίρεση του κονδυλώματος μπορεί να υπάρξει ερεθισμός κατά την στιγμή της εκτομής και στη συνέχεια με διάρκεια 4-6 εβδομάδες μέχρι την πλήρη ίαση της περιοχής.
