Φλεγμονωδεις παθησεις

Τραχηλίτιδα

 Η τραχηλίτιδα αποτελεί φλεγμονή του τραχήλου της μήτρας. Χαρακτηρίζεται απο την παρουσία βλεννοπυώδους έκκρισης απο τον τράχηλο και παρουσία αιμόρροιας ή μετά απο μηχανικό ερεθισμό του τραχήλου (σεξουαλική επαφή). Σε ορισμένες περιπτώσεις τα συμπτώματα μπορεί να μην υπάρχουν καθόλου. Τα παθογόνα αίτια που μπορούν να προκαλέσουν τραχηλίτιδα μπορούν να είναι τα εξής:

• Clamydia Trachomatis
• Neisseria Gonorrhoeae
• Μυκοπλάσματα όπως το Mycoplasma Hominis, Mycoplasma Genitarium, Ureaplasma Urealiticum 

 Οι παραπάνω μικροοργανισμοί εφόσον δεν υπάρχει η κατάλληλη φαρμακευτική αγωγή μπορούν να επεκταθούν στο ενδομήτριο και τις σάλπιγγες και να προκαλέσουν και σαλπιγγίτιδα ή πυελική φλεγμονή.

 Η διάγνωση τίθεται με την αναγνώριση του παθογόνου μικροοργανισμού μετά απο καλλιέργεια του τραχηλικού εκκρίματος. Στις περιπτώσεις που ανευρίσκεται τραχηλίτιδα στο test Παπανικολάου είναι απαραίτητη η λήψη καλλιεργειών για την εξακρίβωση του μικροβίου που την προκαλεί. 

 Η θεραπεία είναι ανάλογη του παθογόνου μικροοργανισμού που εντοπίζεται και είναι απαραίτητη και για το σεξουαλικό σύντροφο.

Κολπιτιδα

 Η κολπίτιδα μπορεί να διακριθεί σε τρείς επιμέρους κολπίτιδες: 

• Μυκητιασική κολπίτιδα

 Το 80% των γυναικών θα εμφανίσει τουλάχιστον ένα επεισόδιο αυτού του τύπου κολπίτιδας και αποτελεί το συχνότερο αίτιο αναζήτησης εκτίμησης απο γυναικολόγο. Το 95% των περιπτώσεων οφείλεται στη Candida albicans.

 Κλινικά οι ασθενείς παραπονούνται για έντονο καύσο και κνησμό του αιδοίου με ταυτόχρονη παχύρευστη, λευκή κολπική έκκριση ενώ δεν είναι σπάνια και τα δυσουρικά ενοχλήματα. 

 Η διάγνωση τίθεται με την κλινική εξέταση, την ανεύρεση ψευδομυκηλλίων στο test KOH και την καλλιέργεια του κολπικού εκκρίματος. 

 Συνήθως η τοπική θεραπεία με σκευάσματα κλοτριμαζόλης ή μικοναζόλης ή κετοκοναζόλης είναι αποτελεσματικά. Σε βαρύτερες περιπτώσεις συνίσταται η χρήση φλουκοναζόλης ή ιτρακοναζόλης απο το στόμα. 

• Βακτηριακή κολπίτιδα

 Η βακτηριακή κολπίτιδα προκαλείται απο τη Gardnerella Vaginalis. Οι ασθενείς παρουσιάζουν λευκάζουσα κολπική υπερέκκριση, συνήθως δύσοσμη. 

 Η διάγνωση τίθεται με την κλινική εξέταση, την οσμή ψαριού στο test KOH, την εμφάνιση clue cells σε κυτταρολογικό έλεγχο και την καλλιέργεια κολπικού εκκρίματος. 

 Θεραπευτικά χρησιμοποιείται μετρονιδαζόλη ή κλινδαμυκίνη είτε τοπικά είτε συστηματικά. Η συστηματική αγωγή είναι απαραίτητη σε εγκύους γιατί η λοίμωξη σχετίζεται με πρόωρη ρήξη υμένων και συνεπακόλουθο πρόωρο τοκετό.

• Τριχομοναδική κολπίτιδα

 Αίτιο της τριχομοναδικής κολπίτιδας αποτελεί το πρωτόζωο Trichomonas Vaginalis το οποίο μεταδίδεται σχεδόν αποκλειστικά με τη σεξουαλική επαφή. Το βασικό σύμπτωμα είναι η έντονη, δύσοσμη, αφρώδης, πρασινωπή κολπική έκκριση με ή χωρίς την παρουσία τοπικών συμπτωμάτων κνησμού ή καύσου στο αιδοίο. Η κλινική εξέταση αναδεικνύει την παρουσία εξέρυθρου κολπικού τοιχώματος με πολλές πετέχειες που δίνουν την χαρακτηριστική εικόνα στιγμάτων φράουλας. 

 Η διάγνωση επιβεβαιώνεται με μικροσκόπηση (παρατηρούνται τα κινητά μαστίγια των τριχομονάδων) και καλλιέργεια του κολπικού υγρού.

 Η χορήγηση μετρονιδαζόλης απο το στόμα στην ασθενή και στο σεξουαλικό σύντροφο αποτελεί θεραπεία εκλογής.

Πολυποδες

 Οι πολύποδες του τραχήλου της μήτρας είναι πολύ συχνό εύρημα της αναπαραγωγικής ηλικίας. Είναι συνήθως μικροί σε μέγεθος, ερυθρωποί και ενδέχεται να εντοπίζονται τόσο στον εξωτράχηλο όσο και στον ενδοτράχηλο. Συνήθως είναι ασυμπτωματικοί ή μπορεί να αποτελούν την αιτία άτυπης κολπικής αιμόρροιας η οποία σχετίζεται κυρίως με τη σεξουαλική επαφή. 

 Η εξαίρεση τους είναι εύκολη (περιστροφή του πολύποδα απο την βάση του με τη χρύση θυριδωτής λαβίδας). Είναι σχετικά αναίμακτη μέθοδος ενώ προσοχή πρέπει να δοθεί στις περιπτώσεις εκείνες των πολυπόδων με ευρεία βάση που καταδύονται στον ενδοτράχηλο.